جشن بهمنگان (۲۶دی‌ماه) بر همه‌ی ایرانیان و
به ویژه بر مردان و پسران پاک و آزادمنش خجسته باد .
هزاران سال پیش درایران زمین نیاکان ما آیین ها وجشنهای بسیار زیبایی برگزار می کردند که هرکدام ویژگیهای خود را دارا بود .
روز دوم بهمن ماه باستانی (26 دی خورشیدی) بهمن (وهمن) روز نام دارد .
در حال حاضر به دليل تغييراتى كه در گاهشمارى ها به وجود آمده است روز دوم بهمن ماه كه بهمنگان بوده است به 26 دى ماه تغيير كرده و در تقويم ها ثبت شده است .
نیاکانمان در جشن بهمنگان از کشتار و سر بریدن جانداران سودمند و خوردن گوشت آنان خودداری می کردند.
همه ساله ایرانیان به مناسبت جشن باستانی بهمنگان، لباس‌های سفید می‌پوشیدند، غذاهای گیاهی مانند آش بهمنگان پخته، به کوه و در و دشت می‌رفتند و سعی می‌کردند از ریختن خون حیوانات بی‌گناه پرهیز کنند و در این روز به حقوق تمام زیست‌مندان به‌ویژه جانوارن توجه‌ ویژه می‌کردند.
جشن بهمنگان از زمان ساسانیان تا پیش از یورش مغول ها در ایران بوده است و آیینی همگانی و رایج بوده است در این روز در دیگی به نام" بهمنجه" آشی به نام "دانگو" از گندم ماش نخود عدس لوبیا و باقلا می پزند و مهمانی می دهند این آش را هفت دانه نیز می گویند یکی از ویژگی های این جشن حس همکاری و کار گروهی آن بوده است
در بهمنگان به خجستگی این که امشاسپند بهمن در جهان مادی نگاهبان چارپایان سودمند است در این روز از خوردن گوشت پرهیز می شود
خروس سفید به عنوان نماد این روز برگزیده شده ، در حقیقت این نماد زیبا را نیاکان هوشمند ما که استاد برگزیدن نمادهای زیبا بودند هزاران سال پیش برگزیدند و ما تلاش کردیم آن را یادآوری کنیم. خروس در فرهنگ ایران کهن پرنده ای ارجمند و گرامی بود و از چنان جایگاهی برخوردار بود که یونانیان باستان آن را با نام « پرنده ایران » می شناختند.
ایرانیان، خوردن گوشت خروس را نیز ناروا می شمردند چون در آیین مهر خروس سپید « پیک مهر » است که در برخی نگاره های مهری در اروپا آن را در کنار « کوت » مشعل دار می بینیم و پیروان آیین مهر، به هنگام « خروس خوان ِ » سحرگاهان که خروس بانگ بر می آورد، “تن شویی” می نمودند و نیایش بامدادی می خواندند و این گونه روز خود را آغاز می کردند و به کار می پر داختند.
زرتشیان امروزه این جشن را روز پدر می دانند از این رو که بهمن نماد خرد ورزی و اندیشه ی نیک است و این اندیشه ی نیک پندی است که پدران به فرزندان خود می آموزند پس بایسته است که ایرانیان این روز را روز مرد و پدر چشن بگیرند .
عثمان مختاری شاعر سده ی ششم نیز می گوید :
بهمنجه است خیز و می آرای چراغ ری تا برچینیم گوهر شادی ز گنج می
این یک دومه سپاه طرق را مدد کنیم تا بگذرد ز صحرا فوج سپاه دی
چه نیکوست که این جشن های دیرینه و زیبا را هریک از ما در خانواده خود بپا داریم، به اميد روزی که فرهنگ شکوه مند و پربار مان در همه جای ایران زمین باز شناخته شود .
پاينده ايران و ایرانی .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: